Maskowaniem nazywamy czynności wykonywane przez pojedynczych żołnierzy i poszczególne pododdziały w celu ukrycia własnych sił, środków i zamiarów oraz wprowadzenia w błąd nieprzyjaciela.
Strzelec wyborowy jest obowiązany znać zasady i sposoby maskowania się odpowiednio do zaistniałej sytuacji bojowej na polu walki.
W celu należytego zamaskowania się strzelec wyborowy powinien umiejętnie wykorzystywać:
- nierówności terenu, kanały, jamy, leje po pociskach, pagórki, kępy krzaków, wzgórza itp.;
- przedmioty terenowe: stosy gałęzi, duże kamienie, pnie, krzaki, ogrodzenia, gruzy i inne;
- miejsca, na które pada cień od przedmiotów terenowych;
- miejsca, które zabarwieniem są zbliżone do koloru ubrania;
- etatowe środki maskujące.

Zasady maskowania się na polu walki

1. Nie wykonywać niepotrzebnych ruchów po zamaskowaniu się, a w razie konieczności przesuwać się krótkimi i szybkimi skokami lub na odwrót - tak powoli, aby ruch nie był przez nieprzyjaciela zauważony.
2. Dokładnie dopasować i przymocować wszystkie przedmioty stanowiące uzbrojenie i oporządzenie, aby nie uderzały o siebie i nie błyszczały w słońcu.
3. Każdorazowo po wykonaniu skoku lub daniu dwóch-trzech strzałów odczołgać się w bok.
4. W odkrytym terenie poruszać się skrycie, wykorzystując wysoką trawę, pagórki, rowy itp., i unikać ruchów, które by mogły zwrócić uwagę nieprzyjaciela.
5. Przechodząc przez zarośla i skraje lasu ścinać małe gałęzie z liśćmi i wplatać je w umundurowanie.
6. Poruszać się po tej stronie drogi, która jest osadzona drzewami, krzakami, wzdłuż żywopłotów, ogrodzeń...
7. Wzniesienia obchodzić stokami, a na wzgórza i grzbiety wspinać się czołganiem.
8. Do miejscowości zamieszkanych i do pojedynczo stojących budynków podchodzić od strony ogrodów (sadów) albo z tej strony, z której są one ogrodzone płotem lub osłonięte żywopłotem.
9. W lesie nie poruszać się drogą, lecz w pewnej od niej odległości, a przesieki i polany pokonywać skokami lub czołganiem.
10. Wychodzić na skraj lasu ostrożnie, ukrywając się za pniami drzew lub w krzakach, a jeśli las jest rzadki, bez poszycia - wyczołgiwać się na skraj lasu.
11. W zbożu, wysokiej trawie, kamieniach i krzakach poruszać się powoli i bez szmeru, zwłaszcza zaś wtedy, gdy teren jest otwarty, a więc z daleka umożliwia obserwację.
12. W nocy w celu zmniejszenia hałasu nogi należy podnosić wyżej i stawiać jak najciszej, starając się poruszać po gruncie miękkim; unikać biegania.
13. Znalazłszy się w świetle reflektorów lub innych środków oświetlających natychmiast paść na ziemię, a z chwilą nastania ciemności wykonywać otrzymane zadanie.
14. W zimie nie wydeptywać nowych ścieżek.
15. Stanowiska ogniowe zajmować pod zaśnieżonymi krzakami i drzewami, w wchodząc na drzewo - nie otrząsać śniegu.
16. W zimie podczas kopania okopu wyrzuconą ziemię, a także zabrudzony śnieg zasypywać czystym śniegiem.

Oprócz wyżej wymienionych zasad maskowania się należy pamiętać, że nie ma uniwersalnej maski, to jest takiej, która by ukrywała strzelca wszędzie i w każdym wypadku. Biały kombinezon, niewidoczny na śniegu, staje się widoczny na tle zieleni z odległości kilometra; ukrycie, które doskonale maskuje strzelca rano, może stać się dla niego grobem w południe.

WIDZENIE

Oko ludzkie na drodze ewolucji wyspecjalizowało się bardzo precyzyjny narząd. Poprzez zmysł wzroku człowiek uzyskuje najwięcej informacji o otoczeniu. Człowiek instynktownie rozpoznaje znane mu z poprzednich doświadczeń kształty. Celem każdego kamuflażu jest zniechęcenie przeciwnika do ponownej obserwacji danego punktu. Jeżeli nawet mały szczegół przyciągnie uwagę i zbudzi podejrzenie, przeciwko zamaskowanemu obiektowi zostanie skierowana cała armia przyrządów zaczynając od lornetek a kończąc na radarach mikrofalowych. Stare powiedzenie wojskowe głosi że każdy cel wykryty jest zniszczony. Aby skutecznie maskować ludzi i sprzęt w terenie przed wykryciem należy zwrócić uwagę na następujące czynniki:
Movement - Ruch szczególnie szybki, natychmiast przyciąga uwagę.
Shape – Kształt Znane kształty, takie jak broń, ludzka twarz itp. są łatwo rozpoznawalne
Shine – Odblask Odblask od szkieł lornetki lub metalowych części
Shadow - Cień Cień rzucany przez zamaskowany obiekt może być łatwiejszy do rozpoznania niż samo obiekt, szczególnie jeżeli porusza się
Silhouette – Sylwetka Odcinająca się od tła sylwetka np.: człowieka, pojazdu, jest łatwo rozpoznawalna
Spacing – Odstęp regularny odstęp pomiędzy obiektami rzuca się w oko. W naturze nie ma regularnych kształtów
Sourroundings – Otoczenie doskonale zakamuflowana pozycja obok której jest zaparkowany pojazd, rozsypane śmieci , pali się ognisko etc. będzie odkryta.
Sound – Dźwięk metaliczne odgłosy, nienaturalne dźwięki zwracają w terenie uwagę przeciwnika.
Smell – Zapach Dobrze wyszkolony przeciwnik jest wstanie na daleką odległość wyczuć zapach dezodorantu, pasty do zębów, papierosów, nie wspominając o psach bojowych.

Zasady oszukania obserwacji

Movement snajperzy poruszają się powoli, często po centymetrze na minutę.
Shape yowee nie ma definitywnego kształtu
Shine kombinezon nie posiada elementów odblaskowych, celowniki są starannie zakryte
Shadow zostając blisko przy ziemi kombinezon nie rzuca regularnego cienia
Silhouette yowee nie ma regularnej sylwetki
Spacing materiały użyte do produkcji kombinezonu nie powtarzają się regularnie
Sourroundings w kombinezon wplatana jest lokalna roślinność
Sound gruby kombinezon tłumi dźwięki
Smell snajperzy nie używają mydeł zapachowych, dezodorantów itp., kombinezon jest nasączany specjalnymi płynami na psy i owady nie wyczuwalnymi przez człowieka.


Kamuflaż osobisty


Dobry poziom kamuflażu osobistego świadczy o profesjonalizmie żołnierza i jest kluczowym składnikiem efektywności bojowej całego oddziału. Pierwszym źródłem kamuflażu jest mundur maskujący który powinien być dobrany do regionu działań. Mundur polowy powinien być pozbawiony jaskrawych odznaczeń, błyszczących guzików lub innych widocznych elementów. W polskim US-ie należy zwrócić szczególną uwagę na odprucie białej metki znajdującej się pod kołnierzem. Jest to element często pomijany. Mundur jest noszony zawsze z rozwiniętymi rękawami. Podwijanie rękawów nie jest dozwolone bez względu na panujące upały.

Spodnie powinny być szczelnie połączone z butami żeby zapobiec dostawaniu się pod nogawki insektom. Nogawki można owinąć czarną taśmą izolacyjną w celu ich uszczelnienia.

Nakrycie głowy nie powinno mieć żadnych ostrych krawędzi. Kominiarki nie są optymalnym rozwiązaniem gdyż nie załamują kształtów. Głowa jest szczególnie rozpoznawanym elementem, znajduje się dokładnie na linii wzroku przeciwnika i jest dość ruchliwa podczas przemieszczania w terenie. Musi być szczególnie starannie zamaskowana.

Malowanie twarzy

Twarz jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych przez człowieka kształtów. Malowanie twarzy jest jednym z podstawowych sposobów jej maskowania. Alternatywa jest założenie kominiarki - co nie jest praktyczne w tropikalnej strefie klimatycznej. Kominiarka również ogranicza słuch żołnierza chyba że wycięte zostaną w niej specjalne otwory na uszy. Większość jednostek stosuje farby maskujące. Największa wada farmy jest jej krótka trwałość - kamuflaż musi być poprawiany co 2-3 godziny albo częściej. Istnieje kilka "szkół" malowania twarzy - większość wymyślona przez ludzi mających zbyt wiele czasu. Najczęściej można spotkać się z poglądem że części jasne maluje się na ciemno a części ciemne na jasno - czyli nos i kości policzkowe kolorami brązowymi, czernią etc, natomiast oczodoły policzki kolorami jasnymi. Założenie jest słuszne bo kreuje 2-wymiarowy efekt - pozbawia twarz cech 3-wymiarowych.

Praktyka

Po 2-3 godzinach WSZYSTKIE wzory kamuflażowe wyglądają identycznie. Pomalować się można tylko dobrze albo źle - jeżeli żołnierz dokładnie pokryje cała twarz, uszy szyję - przód i tył farbą, i zrobi to 2-3 kolorami to wtedy zadanie zostanie wykonane. Przede wszystkim chodzi o zmniejszenie poziomu odbicia światła od skóry. Ludzkie oko o wiele bardziej reaguje na intensywność odbicia niż na kolor. Z reguły na początku operacji - przed wyjściem w teren istnieje wręcz rywalizacja w nieoficjalnym konkursie o najbardziej niekonwencjonalny i "odlotowy" wzór farby. Starania niektórych żołnierzy przypominają zabiegi gwiazd filmowych. Po 2-3 godzinach pocenia się w terenie - wszystko schodzi i przypomina bezładną plątaninę - poniekąd skuteczną. Więc reguła jest prosta:
Farbę kamuflażową należy nakładać dokładnie, wszedzie i często.
Niedokładne pomalowanie twarzy bardziej się rzuci w oczy niż najbardziej zmysłowe wzory.